“Wat zou er toch in dat hoofdje omgaan?” - Bij welke hondenbezitter komt die zin niet regelmatig op? Ook al zullen we nooit precies doorgronden wat er in een hondenbrein gebeurt, toch sturen viervoeters de hele dag door signalen naar hun omgeving. En zeker ook naar jou...
31.jpg "Een euro voor je gedachten - Euro-Premium")
Er zijn boeken over dit onderwerp geschreven en het is onmogelijk om alle aspecten in een enkel blogartikel te behandelen. Eén ding is zeker: door alert te zijn op signalen merk je of je hond jou iets probeert te vertellen. Klaar voor een spoedcursus “Hondentaal voor beginners”?
Laten we beginnen met een iets wat iedereen kent: kwispelen Een kwispelende hond is een blije hond. Maar dat is niet altijd het geval.
Wat de hond uitdrukt met het kwispelen is afhankelijk van de stand van z’n staart (laag, horizontaal of hoog) en de rest van z’n lichaamstaal. En hoe dieper je inzoomt, des te meer subtiele details op gaan vallen. De taal van de staart is een taal op zich.
Is z’n staart hoog of strak naar achteren (en heeft hij z’n oren naar voren gericht, met een gefocuste blik)? Dan vertelt hij je dat hij zich verre van relaxt voelt in deze situatie en dat de spanning zich in een rap tempo aan het opbouwen is. Is z’n staart echter laag – en geldt ditzelfde voor z’n kop – dan is hij in een afwachtende, toegankelijke gemoedstoestand. Wees als toevallige passant altijd op je hoede. Deze lichaamstaal kan altijd ook wijzen op angst of onderdanig gedrag. En dan is het misschien niet het moment om een schattige viervoeter te benaderen.
Zwiept z’n hele kont heen & weer – en begint hij opgewonden te dribbelen of te piepen en te hijgen of te blaffen – dan heeft hij moeite om z’n enthousiaste opwinding te bedwingen. Dit is ook het moment waarop honden tegen jou of bezoek enthousiast kunnen opspringen. Leer hier hoe je ze dat kan afleren Hieronder een overzicht van verschillende gedragingen en hun betekenis. Natuurlijk klopt dit niet in alle gevallen; je hond zal zich immers ook krabben als hij jeuk heeft of zich uitschudden als hij nat is. Maar je zal zien dat de meeste, afhankelijk van de situatie, kloppen! 1.jpg "hondentaal compilatie - Euro-Premium")
De manier waarop een hond kijkt – of juist niet kijkt – kan je veel vertellen over wat er in hem omgaat. Een starende blik is bijna per definitie confronterend. Dat geldt voor ons mensen, maar net zo goed voor honden. Als twee honden elkaar aanstaren, dan kan dit de voorbode zijn van een conflict.
Gapen en/of wegkijken zijn twee krachtige signalen om aan te geven dat je geen kwade bedoelingen hebt. (Tegelijkertijd is gapen een manier om aanwezige spanning te ventileren; net als uitschudden & -rekken.)
Een ander signaal dat honden gebruiken om aan te geven dat ze zich onprettig voelen in een bepaalde situatie is het aflikken van de lippen. Of op een manier waarbij de hond zijn tong met een krul in de richting van zijn neus even een stukje naar buiten steekt of helemaal zijn neus aflikt. Dit is een stress signaal.
Des te beter je kijkt, des te meer je ziet. Door alert te zijn op deze signalen merk je het op als je hond jou iets probeert te vertellen.
Een hond frontaal benaderen kan een reactie/conflict uitlokken (al is het maar een toenemende onzekerheid). Vandaar dat honden vaker uitvallen naar andere honden, als ze elkaar tegemoet komen en passeren. Je kan ook proberen een afslag te nemen of de aandacht van je hond af te leiden.
Merk je dat je hond toch onrustig is – om wat voor reden ook – ga dan eens op je hurken naast hem zitten (en niet recht voor hem), zoek geen direct oogcontact en raak hem niet (meteen) aan. Maar wend je hoofd af en begin wat rond te gapen. Grote kans dat je hond, als antwoord, je gedrag na gaat doen en je hem vervolgens ziet en voelt ontspannen.Is een ontmoeting met een andere viervoeter onvermijdelijk dan is het oppikken van de lichaamstaal belangrijk. Verstijft één van beiden, gaat ze zich aanstaren (“fixeren”) of draait jouw hond of de andere zich af en gaan ze bijvoorbeeld snuffelen? Ga vooral niet panikeren. Belangrijk is dat je honden die op dat moment bezig zijn met ‘communiceren’ niet stoort, tenzij het niet anders kan. Ga je hond dus liever niet aaien, oppakken of wegtrekken als je een andere hond nadert, maar laat hen rustig hun lichaamstaal gebruiken. Observeren is leren. Zo kan je uit het gedrag van je eigen viervoeter ook lessen trekken voor de toekomst en je hond beter begrijpen..
Als je merkt dat je hond gaat stressen, neem dan even 1 of 2 minuten de tijd om rust te nemen, dat doet wonderen. Een handigheidje dat je kan toepassen ongeacht de locatie waar je je bevindt. Het wekt vertrouwen. Het bevestigt dat je zijn signalen begrepen hebt en dat je er voor hem bent. Niet uit medelijden, maar uit vriendschap en kalm leiderschap. Laat hem met je zelfverzekerde aanwezigheid merken dat jij alles onder controle hebt en relaxt bent, en dat hij dus ook kan ontspannen.
Wil je investeren in de opvoeding en gehoorzaamheid van je hond, om ongewenst gedrag te voorkomen en jullie band te versterken. Jullie kunnen samen naar de hondenschool gaan, voor cursussen en gedragstraining in een sociale omgeving. Als je individuele begeleiding en training op maat van je hond verkiest, is een persoonlijke hondencoach aangeraden.
