Heeft je teefje plots last van een bloederige afscheiding, merk je dat haar geslachtsdeel opgezwollen is en krijgt ze aandacht voor en van reuen? Dat zijn allemaal signalen dat ze loops is. Wat loopsheid betekent en hoe je er als baasje op moet reageren, lees je hier!
Loopsheid leidt tot licht veranderende uiterlijke kenmerken en tot ander gedrag bij je viervoeter. Het bloedverlies dat ermee gepaard gaat, merk je soms niet op (als je hond zich goed wast, is het bloed vaak weg voordat je het kunt spotten), maar het ontgaat je vast niet dat je loopse hond onrustiger is of juist rustiger dan normaal, lichtgeraakter en minder geconcentreerd. Bovendien zal ze vaker plassen om haar geur te verspreiden tijdens wandelingen.
Teefjes zijn ongeveer twee keer per jaar loops gedurende ongeveer drie weken. Daarvan zijn ze twee tot drie dagen vruchtbaar. De meeste honden zijn de eerste keer loops tussen de zes en achttien maanden, maar de exacte leeftijd verschilt van ras tot ras.
Aangezien je loopse hond sneller afgeleid is én aandacht heeft voor het andere geslacht (en vice versa), laat je haar beter niet loslopen. Ga eventueel met haar wandelen in minder drukke gebieden. De twee tot drie vruchtbare dagen die we net vermeldden, beginnen meestal op de tiende dag van de loopsheid, maar bij sommige honden vinden ze ook nog plaats op dag twintig, na de eerste bloeddruppels. Rond de vruchtbaarheid wordt de uitvloeiing lichter (het lijkt alsof het bijna voorbij is, maar net dan moet je als baasje extra op je hoede zijn) en daarna wordt het weer iets roder. Je hond ruikt op dat moment onweerstaanbaar voor de reuen, dus je doet er goed aan om haar tussen de tiende en de eenentwintigste dag gewoon helemaal niet in contact te laten komen met reuen. Dat betekent ook niet naar de hondenschool gaan en geen uitlaat- of speelweides bezoeken.
Verder moet je het kussen van je hond tijdens de loopsheid regelmatig wassen, net als het deken in haar mand. Heeft je viervoeter veel last van afscheiding? Dan biedt een loopsheidbroekje eventueel soelaas.
Honden hebben niet zoiets als een menopauze, dus loopsheid blijft voorkomen gedurende het hele leven, tenzij je je teef laat steriliseren of castreren. Die ingreep maakt niet alleen een einde aan de loopsheid, maar ook met schijnzwangerschappen én ze vermindert onder meer de kans op tumoren in de melkklieren en ontstekingen van de baarmoeder (die levensbedreigend kunnen zijn als de baarmoeder gesloten is en het pus dus geen uitweg heeft). Kleine hondenrassen worden meestal voor de eerste loopsheid geopereerd, terwijl de ingreep bij grotere honden idealiter na de eerste loopsheid plaatsvindt.
Eenmalig loopsheid vermijden kan eventueel met hormoonbehandelingen – een pilletje of injectie – maar dat is niet gezond voor je hond en er zijn bijwerkingen aan verbonden.
